Heilagur Ἐφραίμ fœddist í Nisibis í Mesópótamíu, sem þá heyrði til austurhluta Sýrlands en nú telst til Tyrklands og heitir Nusaybin. Hann tók skírn árið 324 og gekk svo í dómkirkjuskólann í borginni, varð snemma handgenginn biskupnum og fór með honum á kirkjuþingið í Nikeu 325. Efremus tók djáknavígslu 338 og gerðist kennari en síðar skólastjóri í dómkirkjuskólanum, nafnkunnur fyrir þekkingu sína í guðfrœði og mikils metinn sem ráðgjafi en þótti hlédrœgur. Óvíst er, hvort hann tók prestsvígslu, en oftast er hann kallaður Efremus hinn sýrlenzki eða Efremus djákni, nafnið skráð á fleiri en einn veg. Persum tókst 363 að leggja Nisibis undir sig, og fóru Efremus og margt kristið fólk síðan í útlegð til Edessa, sem þá heyrði undir Rómaveldi en heitir nú Urfa og er í Tyrklandi. Þar gerðist hann ef til vill munkur (settist að í helli og tamdi sér meinlætalifnað, er sagt), og í þessari byggð er álíta margir hann hafa ritað flest af hinum andlegu verkum sínum. Einnig hér safnaðist um hann skari af lærisveinum, og oft fór hann inn í borgina til að prédika. Kenning hans mæltist misjafnlega fyrir, því að hann barðist einarðlega gegn Aríusarvillu, sem þá var útbreidd. Hann mun hafa hrökklazt burt árið 370, ef til vill leitað á náðir Basilíusar mikla, komið síðan aftur og þá lent í ofsóknum og umsátri, því að Valens keisari hugðist innleiða Aríusarvilluna með valdi. Pest fylgdi, sem lagði Efremus og marga aðra í gröfina, en til síðustu stundar hjálpaði hann öðru sjúku fólki. Keisarinn beið 378 herfilegan ósigur í orrustu við Gota og lét þar lífið, og með honum féll þessi villukenning að verulegu leyti niður. Efremus var mikið skáld, og mörg verk hans voru rituð og notuð sem sálmar. Jafnvel í lausu máli kemur hin skáldlega hugsun hans víða fram. Afstaða hans til hinnar alsælu Maríu meyjar hefur haft mikil áhrif. Benedikt XV. páfi útnefndi Efremus 1920 kirkjufrœðara (messudagur nú 9. júní). Í orþódoxu kirkjunum hefur hann lengi verið mikils metinn.
Verk eftir þennan kirkjufrœðara má meðal annars lesa hjá: 1) Bibliotheca Patristica IntraText, 2) Documenta Catholica Omnia 3) Early Church Fathers (Roger Pearse) og 4) New Advent (Hymns for the Feast of Epiphany, The Nisibene Hymns, Homily on Admonition and Repentance, Homily on Our Lord, The Pearl – Seven Hymns on the Faith, Hymns on the Nativity og Homily on the Sinful Woman).
Armitage, Mark @ Saints and Blesseds Page
Bargellini, Piero @ Santi, beati e testimoni
Benedictus PP. XV: Principi Apostolorum Petro (5. október 1920)
Benedictus PP. XVI (ávarp 28. nóvember 2007)
Gregorius Nyssenus: In sanctum Ephraim
Hieronymus (115. kafli)
Jóhannsson, Jón Rafn @ Kirkju.net
Odden, Per Einar @ kaþólska kirkjan í Noregi
Wikipedia (enska)
Wikipedia (franska)
Wikipedia (ítalska)
Wikipedia (þýzka)
Færðu inn athugasemd